گزارش فنی از هیجدهمین نمایشگاه بین المللی کاشی و سرامیک ایران - بخش سوم
(بخش سوم)
اين قسمت: شرکتهاي گلديس کاشي، فيروزه، صدرا گرانيت پارس، آپادانا سرام، کرابن سراميک تبريز و کاشي تبريز، نيلو و کاشي الوند.
نوشته: ابوالفضل گروئي
توجه: ترتيب شرکت هاي بازديد شده در هيجدهمين نمايشگاه کاشي و سراميک ايران کاملاً تصادفي است.
15- گلديس کاشي: از لعاب هاي تيره يا متاليک روي بدنه هاي قرمز structured استفاده کرده بودند. سراميک هاي مينياتوري 5/2×5/2، شش گوش و 10×10 (با نام گلديس ميني) نيز بخشي از توليدات آنهاست. اگر چه کاشي 18 ضلعي (طرح بارسلونا) در نمايشگاه هاي سال هاي پيش نيز ارائه شده بود و طرح بديعي محسوب نمي شد، اما ديواره اي که با استفاده از اين طرح ساخته شده بود، نظرِ بازديد کنندگان را به خود جلب مي کرد.



16- کاشي فيروزه: اين شرکت از کاشي هاي برش خورده به عنوان حاشيه براي «ست کردن» ديگر محصولات توليدي خود استفاده کرده بود. براي اين کار از رنگ بندي هاي مختلف از يک طرح نيز بهره گرفته شده بود.


بالا: بردرها (کاشی های تزئينی) برش داده شده در غرفه شرکت کاشی فيروزه.
17- صدرا گرانيت پارس: به عنوان نمايندة انحصاري شرکت هاي LOLA و Gold Medal، با داشتن غرفه اي بسيار کوچک در ارائة طرح هاي زيباي پرسلان لعاب دار و تکنيکال بسيار موفق عمل کرد. انواع کاشي هاي پرسلاني لعاب دار، نمک محلول و راستيکِ نمک محلول را در معرض نمايش قرار داده بودند. در سايزهاي 80×80 و 90×45 و در گروه کاشي پرسلاني لعاب دار نمونه هاي زيبائي را ارائه داده بودند. گذشته از زيبائي نمونة راستيک نمک محلول، شباهت آن به سنگ هاي طبيعي بسيار جالب توجه بود.



18- آپـادانا سرام: انواع کاشي هاي ديوار، پرسلاني لعاب دار و پرسلاني تکنيکال توليد مي کند. علاوه بر طرح هاي متداول، طرح هاي مدرن و زيبائي را با لعاب راکتيو و لعاب متاليک ارائه داده بودند و بعضي طرح ها با بدنه هاي structured بودند.
آن چه در غرفة آپادانا سرام بسيار جلب نظر کرد، نحوة تخصيص دهي فضا به نمايش طرح ها و نيز ارتباط بين فضاهاي داخلي غرفه با يکديگر بود؛ به گونه اي که بازديدکنندگان پس از ورود به غرفه و در حين قدم زدن از طريق راهروهاي تو در تو به سمت ميز تبليغات و بازاريابي، درب خروجي و سالن بازِ درونِ غرفه راهنمائي مي شدند.
19- کرابن سراميک تبريز و کاشي تبريز: آشکار بود که وقت و هزينة قابل توجهي را روي طرح هاي structured صرف کرده اند. رنگ بدنة آنها قرمز تا قرمز تيره بود. چند طرح structured که شيارهاي کم عمقِ نسبتاً پهن با يک لاية نازک انگوب و لعاب پوشش داده شده و رنگ تيرة بدنه به خوبي آشکار بود، وجود داشت. در اين طرح ها تنها بر روي نواحي برجسته که نظم هندسي داشتند، چاپ اعمال شده بود.



20- کاشي نيلو: با اختصاص وسايلِ يک آزمايشگاه سادة شيمي در يک ويترينِ کوچک، روي آنتي باکتريال بودنِ کاشي ديوارِ توليدي خود مانور داده بودند. طرح هاي کاشي پرسلاني در انواعِ نمک محلول و رگه دار با پولک (vein + flake) تا سايز 120×60 بودند که بر خلاف پارسال بر روي کاشي پرسلاني تکنيکال تأکيد کمتري شده بود. طبق گفتة مسئول غرفة کاشي نيلو، طرح هاي نمک محلول با فناوري نانو عرضه مي شوند.
21- کاشي الوند: کاشي پرسلاني تک رنگ (منوکروم) پوليش شده در کفِ غرفة الوند جلوة خوبي داشت. کاشي هاي ديوار بيشتر با لعاب براق و در سايز 50×25 بودند. به آساني مي شد ديد که بر خلاف سال هاي گذشته (87-1384)، تکية الوند از پرسلان تکنيکال (به عنوان يک برگِ برنده) به سوي پرسلان لعاب دار و در نهايت، کاشي هاي ديوار و کف تغيـير کرده است.
ّمشخصات مدیر وبلاگ: